Permite estudar a evolución da colonización sen agredir os monumentos
Cando as algas e cianobacterias -o que popularmente se coñece como verdín- deposítanse nos edificios de granito e comezan a realizar a fotosíntesis, aparece a típica cor verde que afea e ademais destrúe o patrimonio, especialmente no Galicia. Son precisamente esas tonalidades das que se serviu o grupo de Estudos Ambientais Aplicados ao Patrimonio da Universidade de Santiago para crear un método de control e cuantificación destes organismos agresores da pedra sen utilizar mecanismos nocivos para o patrimonio.
O equipo -formado por biólogos, químicos, físicos e expertos en patrimonio- baséase na medición directa da cor do verdín sobre os edificios utilizando un espectrofotómetro de reflexión portátil, que se utiliza habitualmente nos laboratorios para a industria da automoción e na industria téxtil. Segundo explica a coordinadora do grupo de investigación, Beatriz Prieto Lamas, o espectrofotómetro «permite medir a cor de superficies mediante a determinación dás coordenadas cromáticas, ou cal serve para detectar e cuantificar vos organismos presentes nas rochas, mesmo cando se atopan en cantidades tan pequenas que son imperceptibles para ou ollo humano».
Biocidas
Ademais, o equipo de investigación realizou un exhaustivo traballo de laboratorio coas algas e cianobacterias que conforman o verdín, para así correlacionar os parámetros de cor coa cantidade de organismos e o seu estado fisiológico. Precisamente, Prieto afirma que é necesario saber en que estado vital -a súa fase de desenvolvemento- atópanse estes organismos para poder medir a eficacia dos biocidas.
E é que unha vez realizadas as tarefas de exterminación do verdín nos edificios, é necesario realizar un control posterior no que comprobar se se eliminaron completamente, así como vixiar que non volvan a colonizar a zona. Segundo os investigadores, para levar a cabo esta tarefa é importante saber o momento vital do verdín, se están a empezar a desenvolverse ou pola contra atópanse na fase de senectude. Os parámetros de cor móvense en direccións opostas segundo sexan organismos novas ou estean a piques de desaparecer.
